Genç yaşında önemli başarılara imza atan milli triatlet ELİF MANİSA
Spora ilgin ne zaman ve nasıl başladı?
2002’de Kocaeli’nde doğdum. Üç yaşımda baleye başladım. Yaklaşık üç senenin sonunda annemin mesleği nedeniyle Bolu’ya taşındık. Orada bale yapma olanağım bulunmadığı için jimnastiğe devam ettim. İki senenin sonunda baleden aldığım keyfi jimnastikten alamadığımı anladım ve yüzmeye başladım. Dokuz senedir yüzmeye devam ediyorum. Ayrıca son dört yıldır triatlon yapıyorum.
Okurlarımız için triatlonun ne olduğunu açıklayabilir misin?
Triatlon; yüzme, bisiklet ve koşunun birleşimi anlamına geliyor. İlk önce denizde ya da gölde yüzüyoruz, sonra hiç ara vermeden bisiklet turuna başlıyoruz, o da tamamlanınca koşuya başlıyoruz. Koşu bitince de bitiş bayrağının altından geçmemizle yarış tamamlanmış oluyor. Triatlon, Türkiye’de yeni yeni gelişen bir spor.
Yarışlar nasıl geçti?
Bulgaristan’daki ilk yarışımızda 18’inci oldum. Ertesi sene tekrar milli takım seçmelerine katıldım ve ilk dört arasında yer alarak yeniden milli takıma girdim. Makedonya’da altıncı, Türkiye’den katılanlar arasında ise ikinci oldum. 2018’in sonunda Alanya’da milli bir yarış vardı. Bu sefer biz yurt dışına gitmemiştik, yurt dışındakiler Alanya’ya gelmişti. Bu yarışta da 15’inciliği elde ettim.
Milli takıma girmenin ne gibi gereklilikleri var?
Milli takım seçmeleri için yapılan yarışlardan önce bir haftalık hazırlık kampları oluyor. 2018’de Eğirdir’de bir haftalık kampımız vardı mesela. Sonra yarışa gidiyoruz. Mesela o sene üç kişi alınacaksa yarışlarda ilk üçe girenler milli takımda yer alabiliyor.
Pandemi süreci yarışların yapılmasını da aksatmıştır. En son ne zaman bir yarışa katıldın?
Bu sene pandemiden dolayı yarış olmadı. Ağustos 2019’da Balıkesir’deki yarışa katıldım en son. 2020’deki yarışların tümü önümüzdeki seneye ertelendi.
Bu durum sadece bizim branş için değil, birçok spor alanı için geçerli.
Yarışların yapılmadığı bu süreçte Sakarya Üniversitesi Endüstri Mühendisliği’ni kazandın. Şimdi neler hedefliyorsun?
Lise dönemine kıyasla işim artık daha kolay aslında. Halihazırda uzaktan eğitim devam ediyor zaten, Balıkesir’de antrenmanlarımı rahatlıkla sürdürüyorum. Sakarya’ya geçtiğimde triatloncu hocalarla irtibata geçeceğiz. Tabii spor yapmadan
olmuyor. Küçüklüğümden beri bu şekilde adapte olduğum için spor yapmak benim için bir yaşam tarzı haline geldi. Ayrıca bir antrenörüm var, önümüzdeki yıl da milli takımda olmak için hazırlık yapmaya devam ediyoruz.
Sana özel bir hocayla mı çalışıyorsun hep yoksa takım olarak da antrenmanlar sürüyor mu?
Çalışmalarımı daha önce takım halinde yaparken üniversite sınavı sonrasında ferdi olarak sürdürüyorum. Milli takım farklı şehirlerden gelen sporculardan oluştuğu için onlarla ayrıca çalışma olanağımız olmuyor.
Bu antrenmanlar dışında senin yaptığın neler var? Mesela belli bir uyku ya da yemek düzenin var mı?
Tabii ki. Zaten sporcu olmanın gerektirdiği bir beslenme ve uyku düzeni oluyor. Bizim antrenmanlarımız sabah akşam oluyordu. Özellikle okul döneminde bizim için biraz zor oluyordu. Çünkü ders erken başladığından sabah antrenmanlarını beşte yapıyorduk. Bunun için dört buçukta uyanmak gerekiyor. Beşten yediye kadar yüzüp sonrasında okula gidiyordum. Ders biter bitmez tekrar antrenman. Uyku saati de çok önemli. Erken uyanabilmek için erken yatmak gerekiyor. Beslenmeye zaten dikkat etmek gerekiyor, yetersiz beslenince vücut o kadar enerji harcanmasını kaldıramaz. Özellikle protein alımına çok dikkat ediyoruz. Her şey kararında ve planlı, programlı ilerliyor.
Genç yaşta milli takım oyuncusu olup anlattığın başarıları elde etmek sana ne hissettiriyor?
Çok güzel bir duygu. Daha 10 yaşımda arkadaşlarım havuza girmeyi bilmezken ben takım arkadaşlarımla şehir şehir geziyordum. Küçücük yaşta bu özgürlüğü yaşamaya başlıyorsunuz. Daha o yaşlarda kendi çantanızı hazırlıyorsunuz, çıkma saatinizi ayarlıyorsunuz… Sporcu disiplini bu sayede oluşuyor aslında. Sporu bırak, okula devam et, daha iyi yerlere gelirsin, diyenler oluyor. Ama elde ettiğim başarıları görünce gelip tebrik ediyorlar.
Peki başarılı olmanı sağlayan etken sence ne?
Kesinlikle çok antrenman yapmak değil. Sürekli antrenman yapayım, kendime yükleneyim, demek zaten yanlış. Her şeyi kararında yapmak gerekiyor. Mesela koşu antrenmanlarında önce ısınma, ardından antrenmanın hızlı yeri olur ve en son soğuma yaparız. Isınma çok hızlı yapılırsa, ana antrenmanda zorlanırız ve gelişme sağlanmaz. Dolayısıyla antrenmanı tamamen amacına uygun yapmak gerekiyor. Bir yıl içinde yapılan yarışlar arasında en önemlisi final yarışıdır. Bu diğerlerinden daha yüksek bir puanla değerlendirilir. Dolayısıyla bu süreçte antrenmanlara, beslenmeye, uykuya ayrıca önem veriyoruz. Tabii milli takım yarışları da çok önemli. Gerçek performansımızı gösterebilmek için farklı yarışlar olması halinde kendimizi milli takım yarışına göre programlıyoruz.
Kendine mutlaka bir gelecek hedefi çizmişsindir. Ne yapacaksın önümüzdeki süreçte?
Endüstri mühendisliğinde satış tarafında değil de üretim tarafında çalışmayı daha çok isterim. Bir yandan da spor hayatımı hep devam ettireceğim. Önümüzdeki süreçte Iron Man yarışlarına katılmak istiyorum. Bu yarışın antrenmanları çok daha zor. Dört kilometre yüzülüyor, bisiklet 180 kilometre, koşu ise 42 kilometre. Yarışı 18 saatin altında tamamlamak gerekiyor. Yani iron man olmak aşırı dayanıklılık istiyor; 18 saat yarışmak kolay bir şey değil. İyi bir endüstri mühendisi olmanın yanında iyi bir triatlet olarak da spor hayatıma devam etmek istiyorum.
Elif Manisa’nın ailesi anlatıyor…
Mehmet Manisa/Baba: Anne babanın isteyebileceği en güzel şey, çocuklarının öncelikle ahlaklı yetişmesi. Elif’in hem eğitim hem de spor hayatında başarılı olması bizi gururlandırıyor. Onun elde ettiği her başarı daha da gururlanmamıza vesile oluyor. Bize bu duyguyu yaşattığı için kızıma teşekkür ediyorum. Ayrıca düzgün bir evlat olduğu için de ona minnettarım.
Şule Manisa/Anne: Küçüklüklerinden itibaren çocuklarıma hep mutlu olabilecekleri mesleği yapmalarını söyledim. Bir çocuğum sporu, bir çocuğum müziği seçti ve kendi alanlarında başarılı olmaya başladılar. Bu mutluluk verici, evlatlarımla gurur duyuyorum. Elif’in ilgilendiği dal, gerçekten dayanıklılık sporu. Yani herkesin yapamayacağı, bizlerin asla yapamayacağı bir spor. Bunu yapabilmek çok kolay olmadığı için kızımın diğer çocuklardan farklı olduğunu düşünüyorum. Türkiye’de triatlon sporunun da sporcularının da belli bir yerlere gelebilmelerini ümit ediyorum; ne yazık ki henüz triatletlere yeterli önem verilmiyor.
Akın Manisa/Abi: Elif’le her zaman gurur duyuyorum, aldığı her başarılı sonuç bizim için ayrı bir gurur ve mutluluk kaynağı oluyor. Kardeşim, disiplini sayesinde benim yapamayacağım şeyleri yaptı. Onun yerinde olsaydım çok zorlanırdım açıkçası.
Elif Manisa hakkında
Üç kez milli takımda yer alan Elif Manisa, farklı branşlarda 100’ün üzerinde madalyaya sahiptir. 2015’te triatlonun alt branşı olan Aquatlon Türkiye Şampiyonası’nda iki kez Türkiye üçüncüsü, bir kez Türkiye birincisi ve 2015 yılı genel klasmanda Türkiye ikincisi oldu. 2017’de Yıldız Kızlarda Türkiye üçüncülüğü, takım halinde Türkiye birinciliği ve ilk kez milli olduğu, Bulgaristan’da düzenlenen Balkan Şampiyonası’nda Balkan 18’inciliği elde etti. 2018’de “Genç Kadınlar” kategorisinde iki kez Türkiye ikinciliği, Makedonya’da düzenlenen Balkan Şampiyonası’nda Balkan altıncılığı ve Alanya’da düzenlenen Avrupa Kupası’nda Avrupa 15’incisi, genel klasmanda Türkiye ikincisi olmaya hak kazandı. Mayıs 2019’da Alanya’da düzenlenen Türkiye Şampiyonası’nda ise Genç Kadınlar (16-17 yaş) Türkiye üçüncüsü olarak sezona güzel bir başlangıç yaptıktan sonra aynı yıl Didim’deki Türkiye Şampiyonası’nda aynı kategoride Türkiye ikinciliğini kazandı. Ayrıca 2020 Türkiye Triatlon Şampiyonası genel klasman sonucuna göre Türkiye dördüncülüğünü elde etti.
Paylaş
